Ç'ka preferohet të veprohet në dhjetë ditët e Dhul-Hixhës?

Falënderimi është për All-llahun, ndërsa përshëndetjet tona për Muhamedin [sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem], familjen dhe shokët e tij.
Eshtë veçanti e muslimanit që gjithmonë t'i pret sezonat e hajrit me pendim të sinqertë, kjo ngase All-llahu nuk ia ka ndaluar askujt të mirat vetëm përshkak të mëkateve të tij, qoftë kjo e mirë e kësaj bote apo e fesë.

All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: "Çfarëdo e keqe që mund t'ju godasë, ajo është pasojë e veprave tuaja (të këqija), e për shumë të tjera Ai u falë." [Shura, 30]
Mëkatet kanë ndikim të rrezikshëm për zemrat, sikur që helmi dëmton trupin dhe duhet patjetër të nxirret prej tij, kështu mëkatet ndikojnë në zemra me një ndikim të madh. Prej dëmit që sjellin mëkatët është se ato mbjellin të tjera si ato dhe i tërheqin motrat e tyre derisa e vështirësohet robit ndarja prej tyre dhe dalja nga to. Pra, vëlla i dashur shpejto tek pendimi i sinqertë dhe priti këto ditë larg nga mëkatet dhe shpeshtoje kërkimin e faljes dhe të përmendurit e All-llahut, ngase askush nga ne nuk e din se kur do ta befasojë vdekja dhe do të shpërngulet nga kjo dunja.

Prej punëve të cilat nuk u mungojë punëtorëve për xhennet janë:
1. Shtimi i punëve të mira në përgjithësi, siç thotë i Dërguari i All-llahut [sal-lAll-llahu alejhi ve sel-lem]: "Nuk ka prej ditëve më të mëdha tek All-llahu si dhe punë më të dashur tek Ai, se sa në këto dhjet ditë."
Ndër veprat e mira që disa prej njerëzve janë të pakujdesshëm: Leximi i Kur'anit, jepja e shumtë e sadakasë, shpenzimi për të gjorët, urdhërimi në punë të mira dhe largimi nga e keqja etj.

2. Namazi: Preferohet prezentimi i hershem në farze si dhe shpejtimi për në safin e parë. Shumimi i nafilëve, ngase ato janë gjërat, të cilat më së shumti të afrojnë tek All-llahu. Transmetohet nga Thevbani [radijallahu anhu] se ka thënë e kam dëgjuar të Dërguarin e All-llahut të thotë: "Shpeshtoje sexhden për All-llahun ngase përçdo sexhde që i bie All-llahut, All-llahu të ngritën një shkallë dhe me të e fshin prej teje një mëkat." (Transmeton Muslimi), e ky vit është në çdo kohë.

3. Agjërimi: Sepse agjërimi bën pjesë prej veprave të mira. Transmeton Hunejde bin Halid nga gruaja e tij e kjo nga disa gra të Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] se kanë thënë: " I Dërguari i All-llahut agjëronte nëntë prej dhul-hixh-xhes, ditën e ashurës si dhe tre ditë nga çdo muaj." [Transmeton imam Ahmedi, Ebu Davudi dhe Nesaiu]
Ka thënë imam Neveviu për agjërimin e dhjet ditëve: "Ajo është shumë e preferuar." Kurse i Dërguari i All-llahut [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: "Nuk ka rob, i cili agjëron një ditë për hirë të All-llahut vetëm se All-llahu e largon me këtë ditë fytyrën e tij nga zjarri shtatëdhjetë pranvera (vite)." (Mutefekun alejhi)

4. Kryerja e Haxhit dhe Umres
Nga fjala e Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem]: "…dhe për Haxhin e pranuar nuk ka shpërblim tjetër përpos xhennetit." [transmeton Muslimi]

5. Tekbiri (thënia: All-llahu Ekber), thënia: La ilahe il-lAll-llah, dhe elhamdulilah
Siç është përmendur në hadithin e mëparshëm të Ibni Omerit [radijallahu anhu]: "Shpeshtone në këto ditë me të thënur LA ILAHE IL-LAHE IL-ALL-LLAH, me tekbire (All-llahu Ekber) dhe me ELHAMDULILAH.
Ka thënë imam Buhariu: "Ibni Omeri dhe Ebu Hurejra [radijallahu anhuma] gjatë këtyre dhjetë ditëve dilnin ne treg dhe thonin tekbire e bashkë me ta edhe njerëzit tjerë."
Gjithashtu thotë: "Omeri [radijallahu anhu] thonte tekbire në Minna. Kështu që e dëgjojshin njerëzit në Xhami e atëhere edhe ata thonin tekbire. Po edhe njerëzit tjerë ne treg derisa dridhej Minna prej tekbireve."
Ibni Omeri [radijallahu anhu] në këto ditë thonte tekbire në Minna pas namazeve, thonte në shtratin e tij, në tëndën e tij, në mexhlisin e tij si dhe në të gjitha ecjet gjatë këtyre ditëve.
E preferueshme është ngritja e zërit me tekbire për burrat siç bënte dhe Omeri [radijallahu anhu], djali i tij dhe Ebu Hurejra. Kurse gratë gjithashtu thojnë tekbire por e ulin zërin, siç është cekur në hadithin e Atijes: "…Derisa dilnin dhe gratë me menstruacione e qëndronin pas njerëzve, merrnin tekbire me tekbiret e tyre dhe bënin dua me duatë e tyre…" [Transmeton Buhariu dhe Muslimi]
Eshtë kënaqësi për ne muslimanët që ta ngjallim këtë sunnet, i cili është lënë pas dore në këto ditë, bile gati se nuk u harrua.
Tekbiri është dy llojësh: I përgjithshëm dhe i kufizuar. Komisioni i përhershëm për fetva ka lëshuar këtë fetva:
"Sipas sheriatit në Bajramin e Kurbanit ka tekbir të përgjithshëm dhe të kufizuar. Tekbiri i përgjithshëm është në çdo kohë prej fillimit të hyrjës së muajit dhul-hixh-xhe deri në fund të ditëve të Bajramit. Kurse tekbiri i kufizuar është pas namazeve farze, prej namazit të sabahut të Ditës së Arafatit deri në namazin e ikindis të ditëve të fundit të Bajramit. Në këtë dispozitë kanë aluduar të gjithë, si dhe e kanë vepruar sahabet (All-llahu qoftë i kënaqur me ata).

Format e tekbirit janë:
A)- All-llahu Ekber, All-llahu Ekber, All-llahu Ekber kebiren.
B)- All-llahu Ekber (2 herë), la ilahe il-lall-llah, vall-llahu Ekber. All-llahu Ekber ve lil-lahi elhamd.
C)- All-llahu Ekber (3 herë), la ilahe il-lall-llah, vall-llahu Ekber. All-llahu Ekber ve lil-lahi elhamd.
O All-llah, na mundëso kryerjën e punëve të mira, na bën prej robëve të tu të sinqertë!