8 Marsi Respekt ndaj Nënës apo jo?

Titulli: 8 Marsi Respekt ndaj Nënës apo jo? Sun 11 Mar 2012, 00:17

8 Marsi Respekt ndaj Nënës apo jo?

Share

Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] ka paralajmëruar se ummeti i tij do t’i pasojë Jehudët, të Krishterët
dhe Persianët.
Transmetohet nga Saidi [radijallahu anhu] se Pejgamberi
[sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: “Do t’i pasoni traditat e popujve para
jush pëllëmbë pas pëllëmbe dhe hap pas hapi edhe nëse ata hyjnë në birën e
hardhucës do t’i ndiqni. I thamë: O i Dërguari i Allahut, Jehudët dhe
Krishterët? Tha: E kush tjetër?” [transmeton Buhariu, 3269 dhe Muslimi, 2669]
8 Marsi Respekt ndaj Nënës apo jo? Leyli09arminekdf5

8 Marsi Respekt ndaj Nënës apo jo? Leyli09arminekdf5

Transmetohet nga Ebu Hurejra
[radijallahu anhu] se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: “Nuk
do të ndodhë Kijameti përderisa umeti (populli) im do t’i pasojë shekujt para
tij pëllëmbë pas pëllëmbe dhe hap pas hapi. I është thënë: O i Dërguari i
Allahut: Persianët dhe Romakët? Tha: E kush tjetër përveç atyre?” [transmeton
Buhariu, 6888]

Këtë ummet e ka kapluar
injoranca dhe risitë (bidatet) nga popujt e mëparshëm si Jehudët, Krishterët,
Persianët, Romakët. I pasuan ata në besimet e tyre, drejtimet, moralin dhe
metodat e tyre.
Mirëpo, ajo që na intereson neve tash është që t’ia
tërheqim vërejtjen ndaj festës së 8 Marsit, e njohur si “Festa e nënës”. Ua
tërheqim vërejtën se kjo nuk duhet pasuar e as që duhet bashkangjitur me ata që
e festojnë këtë, e t’i përgjasin njeri-tjetrit. Pra, këto ditë i kanë shpikur
Jehudët për “nderim” sipas pretendimit dhe supozimit të tyre ndaj nënës, saqë
është bërë kjo ditë e madhe aq sa njerëzit vizitojnë njëri-tjetrini, i dërgojnë
njëri-tjetrit dhurata e letra modeste. E kur mbaron kjo ditë kthehen çështjet
dhe rrespekti ashtu siç ishte më herët: padrejtësia mes tyre, mos vizita mes
vete, etj.
Çudi është me muslimanët që të ndjejnë nevojë për një gjë
sikur kjo përngjarje dhe festë kur dihet se Allahu e ka obliguar mirësinë dhe
rrespektimin ndaj nënës dhe e ka ndaluar padrejtësinë ndaj saj. E për këtë
rrespekt drjetuar prindërve hapi shpërblime të mëdha.

Sa festa ka në Islam?

Muslimani do të ballafaqohet në këto ditë më shumë festa
në mesin e tyre, si psh: Festa e Punëtorëve, Festa e mësuesit, Festa e Nënës,
etj. Por, të gjitha këto janë pasim i Jehudëve, dhe të Krishterëve. Këto festa
nuk kanë bazë në fenë e pastërt islame. Në Islam dihet se ekzistojnë vetëm dy
festa: Festa e Fitër dhe Kurban Bajramit.
Transmetohet nga Enes bin
Maliku [radijallahu anhu] të ketë thënë: Kanë qenë në kohën e injorancës
(paraislame) dy ditë që luanim në to. E kur erdhi Pejgamberi [sal-lallahu alejhi
ve sel-lem] në Medine tha: “Kanë qenë tek ju dy ditë që luanit në to e Allahu ua
ka zëvendësuar këto dy ditë me dy më të mira se ato: Ditën e Fitër Bajramit dhe
Ditën e Kurban Bajramit.” [transmeton Ebu Davudi 1134 dhe Nesaiu 1556, hadithin
e ka bërë Sahih Shejh Albani]

Mirësia ndaj nënës

All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Adhurone
All-llahun e mos i shoqëroni Atij asnjë send, sillnu mirë ndaj prindërve, ndaj
të afërmve, ndaj jetimëve, ndaj të varfërve, ndaj fqiut të afërt, ndaj fqiut të
largët, ndaj shokut pranë vetes, ndaj udhëtarit të largët dhe ndaj robërve.
All-llahu nuk e do atë që është kryelartë dhe atë që lavdërohet.“
[En-nisa, 36]
All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Zoti yt
ka dhënë urdhër të prerë që të mos adhuroni tjetër pos Tij, që të silleni në
mënyrë bamirëse ndaj prindërve. Nëse njërin prej tyre, ose që të dy, i ka kapur
pleqëria pranë kujdesit tënd, atëherë mos u thuaj atyre as “of - oh”, as mos u
bë i vrazhdë ndaj tyre, po atyre thuaju fjalë të mira (të buta
respektuese)!” [El-Isra, 23]
Transmetohet nga Ebu Hurejra
[radijallahu anhu] se ka thënë: Erdhi një njeri tek Pejgamberi [sal-lallahu
alejhi ve sel-lem] dhe i tha: O i Dërguari i Allahut, kush e meriton më së
shumti shoqërimin (shërbimin)? Tha: Nëna yte. Pastaj kush? Tha: Nëna yte. Pastaj
kush? Tha: Nëna yte. Pastaj kush? Tha Pejgamberi [salallahu alejhi ve sel-lem]:
Babai yt. [transmeton Buhariu 5626 dhe Muslimi 2548]
Thotë El-Hafidh
bin Haxher se Ibën Bettali ka thënë: Është e natyrshme që të jenë për nënën tre
shëmbuj që nuk janë për babain. Kjo për shkak të vështërisë së nënës gjatë
shtatzënisë, lindjes së fëmiut dhe gjidhënjes. Në këto tri gjëra veçohet nëna
dhe ndien vështirësi e pastaj babai e shoqëron atë në
edukim.
Argument për këtë është fjala e All-llahut [subhanehu ve
teala] ku thotë:
“Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të
mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe
pas dy viteve ia ndau gjinin. (e porositëm) Të jeshë mirënjohës ndaj Meje dhe
ndaj dy prindërve tu, pse vetëm te Unë është kthimi juaj.” [Llukman,
14]
Zoti, prindërit e parazoi në edukim. Mirëpo, nënën e ka veçuar me
tri gjëra. Thotë Kurtubiu: Qëllimi është që nëna e meriton prej fëmijës së saj
rrespektin më të madh dhe ka përparësi në rrepekt ndaj babait.
Thotë
Ajjadi: Shumica e dijtarëve janë të mendimit se nëna e meriton mbikqyrjen më të
madhe se sa babai. Është thënë se mirësia ndaj atyre dyve është e njejtë por
mendimi i parë është më i saktë. [Fethul Barij, 10/ 402]
Sheriati
Islam ka urdhëruar për rrespektimin dhe vizitën e nënës edhe nëse është e
krishtere.
Transmetohet nga Esma bija e Ebu Bekrit [radijallahu anha]
se ka thënë: Në kohën e Pejgamberit [salallahu alejhi ve sel-lem], nëna ime më
mori e ajo ishte e krishtere. E pyeta Pejgamberin [salallahu aleji ve sel-lem]
për këtë duke i thënë: O i Dërguari i Allahut, nëna ime më ka marrë dhe ajo nuk
është në pajtim me mua, a e vizitoj atë? Tha Pejgamberi [salallahu aleji ve
sel-lem]: “Po, vizitoje nënën tënde!” [transmeton Buhariu, 2477]

Pozita
e nënës në vendet laike-joislame

Të
vështrosh gjendjen e familjes në përgjithësi e në veçanti të nënës në shoqërin
joislame dëgjon dhe lexon gjëra të çuditshme.
Tregojnë disa vizitues
që ishin në ato vende se mund të gjeshë në tregje apo rrugë duke ecur nënën me
të birin, a po me të bijën e saj apo babain me birin apo bijën e tij. E
asnjëherë të gjeshë familje të kompletuar, e cila del nëpër tregje apo në
ç’farëdo shëtitëje qoftë.
Trgohet gjithashtu se nëse nëna apo babai e
arrin moshën e pleqërisë i vendosin ata në shtëpinë e pleqëve dhe
pensionistëve.
Disa muslimanë i kanë vizituar këto shtëpi dhe vende
dhe i kanë pyetur disa prej tyre për sigurinë e tyre. Të gjithë janë përgjigjur
dhe kanë thënë: “Kjo për ne është vdekje!”
Pra, kjo nuk është për
diçka tjetër përveç se ata janë pesimizuar dhe mërzitur nga kjo jetë e zymtë në
kohën kur kanë nevojë më së shumti për mbikqyerje dhe ndihmë.

Mendimet e dijetarëve rreth Festës së 8
Marsit

Si
rrezultat i pasimit të pabesimtarëve në adhurimet e tyre është edhe
rivali-shirku, s.psh.; Ndërtimi mbi varreza etj.
Pejgamberi [sal-lallahu
alejhi ve sel-lem] ka thënë: “I ka mallkuar All-llahu [subhanehu ve te’ala]
Jehudët dhe të Krishterët për arsye se i kanë shndërruar varret e Pejgamberëve
të tyre në xhami.”
Gjithashtu, Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve
sel-lem] na ka lajmëruar se nëse vdiste ndojnë person i mirë tek ta, ndërtonin
mbi varrin e tij xhami dhe vendosnin mbi te fotografi.
Ekzistojnë
argumente të qarta se kjo vepër është nga shirku i madh, sepse është teprim në
varreza. Është e njohur tek të gjithë se shkaku i ndalimit të saj është për t’u
anuar nga pasimi i Jehudëve dhe të Krishterëve.
Gjithashtu pasimi i
tyre në festat që në to ka shirk dhe bidate, si: festa e ditëlindjes së
Pejgamberit [sal-lallahu alejhi ve sel-lem], festat e ditëlindjeve të kryetarëve
dhe mbretërve të tyre. E ndodhë që këto rivale të emërtohen me ditë apo javë si:
“Dita e atëdhetarisë”, “Dita e Nënës”, “Dita e mësuesit”, etj.
Të
gjitha këto festa, edhe nëse janë prezente tek muslimanët, janë të trashëguara
nga pabesimtarët. Nuk ka në Islam tjetër festë përpos Festës së Fitër Bajramit
dhe Kurban Bajramit.
Pra, përveç këtyre dyjave të gjitha festat tjera
janë bidate dhe përngjasim me pabesimtarët. Prandaj, obligohen muslimanët që të
kenë kujdesë në këtë e të mos mashtrohen me ata njerëz, të cilët i përkasin
Islamit por e injorojnë realitetin e tij dhe binë në këto vepra nga injoranca
dhe padituria. Apo ndoshta nuk e injorojnë realitetin e Islamit por i veprojnë
këto gjëra qëllimisht. Pra, në këtë rast mëkati është më i
madh.
"Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e
All-llahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e All-llahut dhe në botën
tjetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh
All-llahun." [El-Ahzabë, 21]

» Zemra e nënës së pikëlluar
» Përqëndrimi në dashurinë ndaj Allahut
» Letra e nënës – deri tek muxhahidi në folenë e saj
» Frika ndaj Allahut
» BAMIRËSIA NDAJ KRIJESAVE