Këtu zemrat tuaja mbushen Iman se Radio:*Ehlu-Sunneh* ju mban nën hijen e Kur'anit dhe Sunnetit.
Bismillahir-Rahmanir-Rahim
Es-selamu alejkum mirë se vini vizitor ne forumin dhe radion "Ehlu-Sunnneh" ju lutemi regjistrohuni ose identifikouni
Lajmerim:
Nese nuk e beni kete atehere nuk do te mund te shihni permbajtjen e gjithe forumit.
All-llahu ju Shperbleft per mirkuptim.
Këtu zemrat tuaja mbushen Iman se Radio:*Ehlu-Sunneh* ju mban nën hijen e Kur'anit dhe Sunnetit.
Bismillahir-Rahmanir-Rahim
Es-selamu alejkum mirë se vini vizitor ne forumin dhe radion "Ehlu-Sunnneh" ju lutemi regjistrohuni ose identifikouni
Lajmerim:
Nese nuk e beni kete atehere nuk do te mund te shihni permbajtjen e gjithe forumit.
All-llahu ju Shperbleft per mirkuptim.
Këtu zemrat tuaja mbushen Iman se Radio:*Ehlu-Sunneh* ju mban nën hijen e Kur'anit dhe Sunnetit.
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
Këtu zemrat tuaja mbushen Iman se Radio:*Ehlu-Sunneh* ju mban nën hijen e Kur'anit dhe Sunnetit.
Forum me permbajtje te fese islame dhe jashte feje si kompjuterizem, sport etj.
VENDOSJA E DUARVE NË GJOKS PAS NGRITJES NGA RUKUJA (1)
Autori
Mesazh
Jakub Radio përgjegjësi
Numri i postimeve : 419 Pikë : 26217 Votuar : 1 Data e Ardhjes në këtë Forum : 04/09/2010 Thënia e preferuar : All-llahu te Drejtoft Mesazhi për të tjerët : Thuaj: La ilahe il-lAll-llah - Muhammeden-RresulAllah
Titulli: VENDOSJA E DUARVE NË GJOKS PAS NGRITJES NGA RUKUJA (1) Sun 11 Mar 2012, 00:19
Dijetari ynë Albani, Allahu e mëshiroftë, thotë në “Sifetus-Salah”(2) : “Kujdes! Vërtet qëllimi prej këtij hadithi (3) është i qartë, i kuptueshëm dhe ka për synim të pushuarit në këtë ngritje, ndërsa të argumentuarit e disa vëllezërve nga Hixhazi (4) dhe nga vende të tjera me këtë hadith për legjitimimin e vendosjes së dorës së djathtë mbi të majtën në këtë ngritje është shumë larg (realitetit) nga bashkimi i të gjitha transmetimeve të hadithit. Dhe kjo është e njohur tek fukahatë si “Hadithi i atij që u fal keq”.
Madje ky është argumentim i kotë, ngase për vendosjen e përmendur (të duarve) nuk është transmetuar asgjë në kijamin (5) e parë nga rrugët e hadithit dhe tekstet e tij, andaj si u lejua komentimi i vendosjes së përmendur me marrjen e dorës së majtë me të djathtën pas rukusë? Kjo edhe sikur të kontribuojnë në këtë tematikë të gjitha tekstet e hadithit. E si atëherë kur kjo argumenton me fakte të qarta të kundërtën e kësaj?! Pastaj vendosja e përmendur nuk kuptohet prej hadithit assesi, pasi qëllimi është për “eshtra”, pra ka të bëjë me eshtrat e shpinës, ashtu siç u citua, dhe për këtë aludon ajo që u përmend prej veprës së Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem):
“…. qëndroi derisa iu kthye i gjithë boshti kurrizor në vendin e vet”.
Analizoje duke qenë i drejtë e mesatar. Unë nuk dyshoj se vendosja e duarve mbi gjoks në këtë kijam (pas rukusë) është bidat devijimi (6) sepse nuk transmetohet fare asgjë prej haditheve të namazit -e sa të shumta që janë- dhe sikur të kishte bazë për këtë, do të na ishte transmetuar qoftë edhe përmes një rruge. Këtë e përforcon fakti se asnjë prej selefit nuk transmetohet se e kanë vepruar një gjë të tillë si dhe nuk e kanë përmendur asnjëri prej imamëve të hadithit, me çka di unë.
Nuk e kundërshton këtë ajo që ka përmendur dijetari Et Tuvejxherij në libërthin e tij (7) nga Imam Ahmedi, Allahu e mëshiroftë, se ai ka thënë:
“Nëse dëshiron i lëshon duart pas ngritjes nga rukuja e nëse dëshiron i vendos në gjoks.”. Ky është kuptimi që e ka përmendur Salihu i biri i Imam Ahmedit në librin “Çështje fetare”( nga babai i tij dhe ai nuk e fakton këtë mesele me argumente që arrijnë tek Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem), por e ka pohuar nga ixhtihadi dhe opinioni i tij. Mendimi edhe mund të jetë i gabuar dhe për këtë nëse paraqitet argumenti i saktësuar për të normuar si sajesë në fe (bidat) ndonjë çështje, si kjo mesele që jemi duke diskutuar, fjala e këtij imami nuk e mohon të qenët e saj bidat, ashtu siç e ka aprovuar hoxha i Islamit, Ibën Tejmije, Allahu e mëshiroftë, në disa prej librave të tij.
Madje unë vërej në thënien e Imam Ahmeditatë që argumenton se vendosja e tillë e duarve nuk është e vërtetuar me Sunnet sipas tij, ngase ai këtë e la çështje vullneti për praktikimin ose lënien e saj! Atëherë, a mendon ky dijetar i nderuar se Imam Ahmedi gjithashtu vendosjen e duarve në gjoks para rukusë e lë në dëshirën e atij që falet?!
Me këtë përforcohet se vendosja e duarve në gjoks pas rukusë nuk është prej Sunnetit dhe ky është qëllimi.
Mësuesi ynë (Albani), Zoti e mëshiroftë, e ka titulluar një temë në librin e tij “Es Sahihatu”: “Është e legjitimuar lidhja e duarve gjatë qëndrimit në këmbë para rukusë e jo pas saj”, kur ka shënuar hadithin (9) : “Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) kur falte namazin, kapte dorën e majtë me atë të djathtën.” Pasi ka treguar kush e ka transmetuar, ka sqaruar se ata të cilët deklarohen për legjitimimin e vendosjes së duarve në gjoks pas rukusë janë mbështetur në këtë transmetim të limituar. Me këtë kishte për qëllim që t’u sqarojë dijetarëve dhe studiuesve se hulumtuesi gjatë studimit dhe hulumtimit duhet të jetë i zellshëm dhe i përqendruar në kërkimin dhe në qasjen e informacioneve për të mos rënë në ndonjë gabim. Ne tani po paraqesim shkrimin e tij nga libri “Es Sahihatu”(10) me pak ndryshim. Ai thotë në lidhje me sqarimin e kësaj meseleje:
“Transmeton Ahmedi(11) dhe Ibën ebi Shejbeh në “Musanef” (12) nga Vekiu e ky nga Musa ibën el Anberij me tekst: “E kam parë të Dërguarin e Allahut (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) të vendosë dorën e djathtë mbi të majtën e tij në namaz” dhe nuk e ka përmendur qëndrimin në këmbë.
Ka transmetuar Bagaviu në “Sherhus Sunneh”(13) me një rrugë tjetër transmetimi nga Vekiu dhe gjithashtu edhe Ahmedi ka transmetuar (14) me rrugë të tjera transmetimi nga Vail ibën Huxhër duke mos e cituar qëndrimin në këmbë (kijamin).
Nuk dyshon hulumtuesi se rrugët e transmetimit të këtij hadithi aludojnë se ai është version i shkurtuar, si transmetimi i Vekiut prej hadithit të Vailit, që është sqarues për formën e namazit të Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) dhe qëndrimi në këmbë (kijami) që duhet lidhur duart në të është ai para rukusë. Kjo tregohet përmes dy rrugëve të transmetimit:
1. Nga AbdulXhebbar ibën Vail e ky nga Alkameh ibën Vail e këta të dy nga babai i tyre, Vail ibën Huxhër, “se ai e ka parë Pejgamberin (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) se i ka ngritur duart kur ka hyrë në namaz afër veshëve, ka bërë tekbir (15) , pastaj ka kapur rrobën e tij, e pastaj ka vendosur dorën e djathtë mbi të majtën. Kur ka dashur të bëjë ruku, i ka nxjerrë duart nga rroba dhe i ka ngritur ato e pastaj ka bërë tekbirin dhe rukunë. Kur ka thënë “semiAllahu limen hamide” i ka ngritur duart dhe kur ka bërë sexhden e ka bërë mes duarve.” (16)
2. Nga Asim ibën Kulejb e ky nga babai i tij, e ai nga Vail ibën Huxhër se ka thënë: “Thashë: -Do të shikoj namazin e Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem), se si falet. Tha: -U ngrit i Dërguari i Allahut (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) dhe u drejtua nga kibla, e mori tekbirin duke i ngritur duart deri afër veshëve dhe pastaj e ka kapur dorën e majtë me të djathtën. Kur ka dashur të bëjë ruku, i ka ngritur duart si më parë(17) dhe i ka vendosur ato në gjunjë. Kur është ngritur nga rukuja, i ka ngritur duart si më parë dhe kur ka bërë sexhde, ka vendosur kokën në pozitën mes dy duarve e pastaj është ulur në këmbën e tij të majtë dhe ka bërë shenjë me gishtin tregues…”(18) Ndërsa tek Ibën Maxheh qëndron: “E kam parë Pejgamberin (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) të falet duke e kapur dorën e majtë me të djathtën e tij.”
Nëse e analizon lexuesi vetëm këtë fjalë dhe nuk di apo nëse nuk ka njohuri se ky është hadith në version të shkurtuar, do të kuptojë nga ky version legjitimimin e vendosjes së duarve në çdo kijam, atë para rukusë dhe pas saj. Ky është gabim që e fakton teksti i hadithit, ngase ai është qartësues se vendosja e duarve në gjoks duhet të bëhet vetëm në kijamin e parë. Kjo është më e detajuar në tekstin e Asimit.
Ai e ka përmendur ngritjen e duarve në tekbirin fillestar, pastaj rukunë dhe ngritjen prej saj si dhe ka thënë për to si më parë. Sikur të ishte e memorizuar nga Vaili vendosja e duarve në gjoks pas rukusë, ai gjithashtu do ta kishte potencuar, ashtu siç vërehet qartë prej tij përmendja e ngritjes së duarve gjatë tekbirit tri herë para tij.
Mirëpo kur është sqaruar kjo fjali për gjendjen e tillë në hadith, e kanë keqkuptuar vendosjen e duarve në gjoks pas rukusë. Këtë e kanë thënë disa nga dijetarët e nderuar bashkëkohorë duke mos pasur shembull në këtë ndonjë prej selefëve nga të parët tanë të devotshëm, nga ajo që di unë . (19)
Ajo që e përforcon atë që thamë është transmetimi i Idrisit nga Asimi shkurtimisht me tekst: “E kam parë të Dërguarin e Allahut (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) kur ka bërë tekbirin të kapë dorën e majtë me të djathtën e tij.”
Hoxha ynë Albani, Allahu e mëshiroftë, thotë në librin “El Mishkatu”(20) nën hadithin numër 804: “…shtrije shpinën tënde e kur të ngrihesh drejtoje boshtin tënd dhe ngrije kokën tënde derisa të kthehen eshtrat në vendet e tyre…”
Ky është në kuptimin e hadithit të Ebu Humejdit (21) , që sqaron për formën e namazit të Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem). Derisa të kthehet boshti kurrizor në vendin e vet, andaj nuk ka argument nga hadithi për legjitimimin e vendosjes së dorës së djathtë mbi të majtën në kijamin pas rukusë, ashtu siç kemi dëgjuar se mendojnë disa vëllezër prej Ehlul Hadithit.
Dijetari ynë Albani, Zoti e mëshiroftë, pas hadithit nr. 4442 nga libri “Daiful Xhami”, të treguar nga Vail ibën Huxhër me tekst: “Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) kur ngrihej për namaz kapte dorën e majtë me të djathtën e tij”, thotë: “Janë argumentuar me këtë disa vëllezër muhadithinë(22) në Indi se është e legjitimuar vendosja e duarve në gjoks në kijamin pas rukusë. Ata kanë shkruar një libërth, të cilin e kam parë si dorëshkrim kur isha në qytetin e Medinës së Ndritshme në vitin 1381 dhe kam shkruar libërthin e përmendur (23) si kritikë ndaj tij dhe aty ka hulumtim të rëndësishëm rreth vendosjes së duarve në gjoks pas rukusë si dhe sqarim të dobësive të hadithit me tekst të përmendur.
Mësuesi ynë Albani, Allahu ia shenjtëroftë shpirtin dhe ia ndriçoftë varrin, në librin “Sahih Mevaridu edh Dham’an”(24) duke sqaruar hadithin e Rifaatuz Zerkij, ku thuhet: “shtrije shpinën tënde e kur të ngrihesh, drejtoje boshtin tënd dhe ngrije kokën tënde derisa të kthehen eshtrat në vendet e tyre”, do të thotë: “Eshtrat e boshtit kurrizor, pra duke u kthyer gjithë eshtrat e shpinës në pozicionet e veta ashtu siç është përshkruar nga Ebu Humejdi forma e namazit të Pejgamberit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem), e që do të citohet së afërmi. Qëllimi është përsosmëria e të drejtuarit në kijamin pas rukusë dhe janë saktësuar hadithet për ndalimin që kundërshton këtë, ashtu siç do të jepet në vijim.
Sa i përket argumentimit me të për vendosjen e duarve në gjoks në kijamin pas rukusë është skajshmërisht larg udhëzimit të Profetit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem), i njohur në formën e namazit pejgamberik. Gjithashtu edhe nga teksti i këtij hadithi edhe nga të tjerë, ashtu siç e kam sqaruar edhe në vende të tjera dhe kush dëshiron pasurim njohurish për këtë mesele le të kthehet atje. Këtu hyn edhe libri “Forma e Namazit të Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem”.
Dijetari Albani, Allahu e mëshiroftë, gjithashtu thotë në librin “Sahih Mevaridu edh Dham’an”(25), kur sqaron hadithin e Vail ibën Huxhër: “Pastaj kur dëshiroi për të bërë rukunë, ngriti duart si më parë e pastaj bëri rukunë dhe i vendosi duart në gjunjë, pastaj ngriti kokën dhe i ngriti edhe duart si më parë.”
Le të meditojë lexuesi për tekstin e mrekullueshëm të treguar nga Vaili (radijAllahu anhu) për mënyrën e ngritjes së duarve të Profetit (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) në tekbirin fillestar, pastaj duke përmendur ngritjen e tyre edhe gjatë shkuarjes në ruku dhe ngritjes nga ajo me fjalët: “I ngriti duart si më parë”. E sikur të ishte e vërtetë ashtu siç thonë disa dijetarë të nderuar për lidhjen e duarve në kijamin pas rukusë, do të thoshte: “Ka vendosur të djathtën mbi të majtën si më parë” apo ndonjë thënie të ngjashme me të ngase është moment që kërkohet sqarimi ashtu siç na shfaqet, andaj medito duke qenë i drejtë dhe shiko librin “Forma e Namazit”.
Gjithashtu ai, Allahu e mëshiroftë, thotë në librin “Sahih Mevaridu edh Dham’an” (26) duke e sqaruar hadithin e Vail ibën Huxhërit kur thotë: “Kur dëshiroi të bëjë rukunë, nxori duart dhe i ngriti e bëri tekbir dhe pastaj shkoi në ruku. Kur e ngriti kryet nga rukuja, i ngriti duart e pastaj bëri tekbir dhe e bëri sexhden duke e vendosur fytyrën mes shuplakave.” Ka shtuar Ebu Davudi: “Dhe kur e ka ngritur kokën nga sexhdja, gjithashtu i ka ngritur duart.” Them(27) : Kjo shtesë është e rëndësishme dhe autentike, për të ka dëshmi të shumta, andaj le të shikojnë Ehli Sunneti dhe ata që dëshirojnë ta veprojnë këtë që ta ringjallin.
Në këtë hadith ka sinjal të fuqishëm se vendosja e duarve në gjoks pas rukusë nuk ka bazë ngase Vaili nuk e ka përmendur. E sikur ta vërente, do ta kishte cituar ashtu siç e ka përmendur ngritjen e duarve gjatë tre tekbireve, ashtu siç e kam sqaruar më herët. Ajo që është transmetuar tek Nesaiu nga Vaili, që ka thënë: “E kam parë të Dërguarin (sal-lAllahu alejhi ve sel-lem) që kur ishte në këmbë në namaz, e ka kapur me të djathtën të majtën e tij…” është transmetim me tekst të shkurtuar nga ky transmetim i zgjeruar dhe para këtij me dy hadithe të tjera.
Andaj nuk argumenton për vendosjen e duarve në gjoks në kijamin pas rukusë e për këtë arsye nuk e kanë praktikuar të parët tanë të devotshëm, prandaj kini kujdes! ___________________________
1. Dijetari i madh Mesh’hur bin Hasen thotë: “Unë vetëm e kam përmbledhur shkurtimisht fjalën e shejhut (Albanit) rreth kësaj meseleje prej disa kasetave të tij në sqarimin tim që i kam bërë libërthit të Ali el Karij-jut, “Shifaus-Salik fi Irsali Malik”, faqe 29-36, ndaj shiko në të.
2. Faqe 138-139.
3. Është ky hadith: “Ai e obligoi që të pushojë (duke mos u nxituar) në të (namaz) dhe i tha atij që u fal keq: “Pastaj ngrije kokën tënde derisa të drejtohesh i ngritur; [që të bjerë çdo asht në vendin e tij]“, e në një transmetim: “E kur të ngrihesh drejtoje kurrizin dhe ngrije kokën tënde derisa të kthehen eshtrat në vendet e tyre.”
4. Krahinë në Mbretërinë e Arabisë Saudite (sh.p.).
5. Të qëndruarit në këmbë gjatë namazit (sh.p.).
6. Ajo që duhet të citohet këtu është se shejhu është pyetur shumë herë për këtë mesele, madje e kanë pyetur disa studentë se a është e vërtetë që jeni kthyer nga ky mendim dhe është përgjigjur kështu: “Kjo nuk është e vërtetë dhe ne vazhdojmë të jemi në atë që kemi thënë. Imam Ibn Tejmije thotë: “Vërtet muxhtehidi mund të sjellë bidat, mirëpo nuk i thuhet atij se është bidatxhi sepse ai bie në bidat, por duke mos e dëshiruar atë, andaj ne nuk themi se ky person është bidatxhi, por themi se kjo vepër është bidat ngase ne bindshëm mendojmë se vendosjen e duarve mbi gjoks pas ngritjes nga rukuja nuk e kanë njohur të parët tanë (selefi). Ebu Ubejde Mesh’hur bin Hasen thotë: “Shikoni librin El Muvafikat” nga Shatibiu (3/286) dhe sqarimin tim aty.”
7. Faqe 18-19.
8. Faqe 90.
9. Nr. 2247.
10. Vëllimi i Pestë, faqe 306-308.
11. 4/316.
12. 1/390.
13. 3/30.
14. 4/316-319.
15. Ka thënë Allahu ekber (sh.p.).
16. Transmeton Muslimi (2/13), Ebu Avaneh (2/106-107), Ahmedi (4/317-318) dhe Bejhekiu (2/27) dhe 71.
17. Nuk është theksuar se i ka vendosur duart në gjoks (sh.p.).
18. Transmeton Ebu Davudi, Nesaiu dhe Ahmedi e të tjerë me sened të vërtetë dhe është i transmetuar në “Sahih Ebi Davud”, 716-717.
19. Shiko në “Es Sahihatu” (5/311).
20. 1/252. Shiko “Hidajetur Rivat ila Tahrixhi ehadith el Mesabihu vel Mishkat” (1/371).
21. Nr. 792 nga “Mishkatu”.
22.Dijetarë të hadithit (sh.p.).
23. Është libërthi i përmendur afër hadithit në “Daiful Xhami’” nr. 4442, “Er Redu ala Hedijetul Bedi”.
24. 1/239 nën hadithin nr. 401-484, që është sahih, shiko “Sifets Salah”, “El Irvau” (1/321-322) dhe “Sahihu Ebi Davud” (803-807).
25. 1/240 nën hadithin nr. 02-485. Është sahih, shiko “Sifetus Salah”, “El Irvau” (1/321-322) dhe “Sahih Ebi Davud” (803-807).
26. 1/241 nën hadithin nr. 405-489.
27. Thënësi është dijetari Albani, Zoti i Lartësuar e mëshiroftë! _________________________
Marrë nga libri “Kamusul bidai mustahrexhun min kutubil Imamul Al-lame” i Muhammed Nasirudin el Albanit, faqe 384-389. Përgatitën: Ebu Ubejdeh Mesh’hur ibën Hasen al Selman dhe Ebu Abdullah Ahmed ibën Ismail esh Shekevkani Përshtati nga gjuha arabe: Adem Avdiu
VENDOSJA E DUARVE NË GJOKS PAS NGRITJES NGA RUKUJA (1)
Degjo KUR'AN
Forum
Tue 17 Dec 2013, 03:24 nga Vizitor
Titulli: VENDOSJA E DUARVE NË GJOKS PAS NGRITJES NGA RUKUJA (1) 
ekstet e tij, andaj si 
nga babai i tij dhe ai nuk 
