Kur të shkatërrohet nderi

Titulli: Kur të shkatërrohet nderi Wed 06 Jul 2011, 03:47

Perëndoi dielli i asaj dite si për të treguar se përsëri do të vijë një ditë e re, e cila ndaj punëve të njerëzve do të jetë dëshmitare: “...dhe disa prej tyre (njerëzve) janë të lumtur e disa të hidhëruar”. Sa i përket atyre të hidhëruarve, atë ditë e cila do të jetë e veçantë nga të tjerat, ku së bashku me rrezet e forta të diellit të asaj dite do të vijë një përfundim i vështirë (i dhimbshëm) dhe një histori e përgjakshme. Përfundojnë me trimat si struktura të shtrira dhe iu hidhet mbi to ndonjë mbulesë çfarëdo dhe e pasojnë me mijëra dhimbje…

Në agimin e asaj dite shkatërruese arriti lajmi në stacionin i policisë rrugore, e cila interesohet vetëm për aksidentet e mjeteve në rrugë. Kishte ndodhur një aksident dhe ishin gjetur të vdekur një burrë bashkë me një vajzë. Menjëherë u nis vetë shefi, komandanti i skuadrës bashkë me shoqëruesit e tjerë të policisë dhe arritën në vendngjarje, atje ku kishte ndodhur aksidenti, afërsisht 25 km larg qytetit. Kur arritën atje panë se aksidenti kishte ndodhur buzë një ure e ngritur shumë mbi sipërfaqen e tokës dhe ishte e vështirë për të zbritur atje. Vetë komandanti i skuadrës iu mbështet Allahut, mori guximin dhe zbriti me kujdes, duke u mbajtur nga një polic, por kur arriti u befasua! Gruaja ishte në një pamje afërsisht lakuriq, sa i përket veshjes (Allahu na ruajt). Ajo kishte veshur një palë pantallona të ngushta dhe të shkurtra dhe gjithashtu një këmishë të ngushtë, e cila i mbulonte vetëm një pjesë të barkut. Fytyra e saj ishte e përzier, bukuria e saj origjinale me kremërat që kish vënë në fytyrë që ta zbukuronte më shumë, por që ishte pluhurosur nga pluhuri që kish marrë nga ura, për shkak të aksidentit. Kishte mbetur ulur siç ishte dhe duart i kishte vendosur në fytin e saj, ku iu duknin thonjtë e gjatë e të kuq dhe sikur po kacafytej me melekun e vdekjes me gojë të hapur. Akoma më shumë u habitëm, kur nga ata shpërtheu aroma e alkoolit, Allahu na ruajt. Çfarë fatkeqësie!

Një vajzë 20-vjeçare e dehur… Turp Vallahi! Flokët e lyera i ishin kërleshur dhe prishur, rrobat e saj evropiane ishin përlyer me gjakun e vet. Disa policë e morën atë dhe e mbuluan me një mbulesë që gjetën dhe po mendonin se ai tjetri (shoferi) ishte burri i saj… Mirëpo fatkeqësia ishte akoma më e madhe dhe ngjarja akoma më e hidhët… Ai ishte një burrë 50-vjeçar, që ia kishin mbuluar thinjat kokën. Ai u largua nga kjo jetë dhe duhmat e alkoolit avullonin nga goja e tij. Fytyra i ishte deformuar nga përplasja e fortë, i pluhurosur krejt nga pluhuri i madh rrugës, ku kishte ndodhur aksidenti. Komandanti u kthye tek makina e tij luksoze, kur pa një shishe alkooli dhe disa ushqime që janë të posaçme për tryeza pijesh, ndërsa kasetofoni kishte një kasetë muzikore,porse ishte fikur nga dëmtimi i aksidentit. Realiteti i hidhur iu bë i qartë të gjithëve:Burri 50-vjeçar ishte i huaj dhe ajo vajzë 20-vjeçare, as që kishte të bënte me të fare, apo të kishte ndonjë lidhje farefisnore. Por le të kthehemi tek pasojat e kësaj historie. Tashmë u bë e qartë, se ai ishte një tip mashtruesi ujk, i cili i kish mbushur të 50-vjetët, ai e kish marrë gjahun e tij si plaçkë e shtrenjtë (thesar) dhe fatkeqësisht kështu mendojnë shumë djem e vajza, por çfarë pasurie është ajo! Çfarë pasurie është ajo kur për të humbet një kohë të gjatë dhe harxhojnë për të pasuri, dhe jeta është shumë e lirë për të (pa asnjë vlerë). Ai e kishte marrë gjahun e vet dhe kishte shkuar bashkë me të në det dhe në një vend të caktuar (disko) ai e kishte kaluar një natë me të duke kërcyer dhe me muzikë. Verë dhe mos-respektim nga dehja dhe ajo që s’dihet është akoma më skandal. Si mendon ti për dy veta, kur shejtani është i treti! Ndërsa alkooli i katërti i tyre! Dhe muzika e kërcimi i pesti i tyre! Kishin vazhduar kështu deri në orët e vona të asaj nate dhe mbasi kishin mbaruar programin e tij ishte kthyer ujku bashkë me gjahun e vet për ta çuar atë në shtëpinë e saj, porse ai kishte gabuar rrugën dhe kishte marrë një drejtim tjetër dhe në këtë rrugë ngaqë ai e kishte humbur vëmendjen i ishte kthyer makina (duke u rrotulluar) me gjithë shpejtësinë e saj dhe duke u përplasur me hekurat që e rrethonin urën. Makina ishte djegur në pjesën e parme të saj deri në kolltukun e mbrapsëm, duke rënë nga maja e asaj ure, që Allahu t’ia japë të plotë shijen e pasojës së dehjes me verë. Të veçuar dhe në atë gjendje të fëlliqur. Kush vdes në ndonjë gjendje, ai do të ringjallet po ashtu! Allahu na ruajt nga përfundimi i keq, se me të vërtetë ai është turp i madh dhe një fëlliqësi e madhe në dunja dhe ahiret, jo vetëm për ata të dy, por për të gjith farefisin e tyre… Në vend që familja e tyre të luten për ata të dy për mëshirë, ato i mallkojnë ata të dy (i luten Allahut), që t’i çojë në zjarr e t’i dënojë si shpërblim për turpin dhe namin e keq, që ata u lanë familjeve të tyre. Nga kjo ngjarje e pashmangshme atyre do t’u mbetet shenja e namit të keq dhe e turpit e shënuar në fytyrat e tyre; sepse ai farë burri kishte lënë nam fare, sidomos për djemtë e tij, të cilët ishin burra dhe ata vazhdimisht pëshpërisnin: Allahu e fëlliqtë atë, ashtu siç na fëlliqi ai neve… Ndërsa për vajzën babai i saj u mundua, që t’ia zbardhte faqen asaj duke thënë: Vajza ime gjithandej mbante Kuran me vete. Ajo e mbante sexhaden e namazit në çantën e saj… ai mundohej ta lavdëronte sa më shumë, por kjo qe ajo që e dëmtoi më tepër atë. Ajo është siguria dhe besimi i madh e i tepruar që kishte për të, por duke e pasur jo në vendin e duhur. Kështu disa prindër u besojnë disave nga vajzat e tyre, porse ai u gjunjëzua para realitetit, prandaj mos pyet për gjendjen e tij pas saj. A mund ta mendosh gjendjen e një burri, që ka humbur vajzën e vet në kulmin e rinisë së saj, duke u rritur! Si do të jetë ajo me këtë përfundim të turpshëm, e cila i shkatërroi nderin. Allahu na ruajt.

E mbroj nderin me pasurinë

Dhe kurrë nuk e nxij atë

Allahu mos e bekoftë pasurinë

Që fitohet duke humbur ndershmërinë.

Vëlla i dashur dhe motër e nderuar. Kush prej nesh dëshiron që të jetë i tillë përfundimi i tij?

Përgjigje: Sigurisht që asnjëri. Atëherë përse mashtrohesh? A mos të mashtron ty mbulesa e bukur e Allahut? Me të vërtetë kush ecën në atë rrugë, nëse nuk shpejton në teube (pendim) Allahu me të vërtetë është mbikëqyrës i tij dhe do ta shfaqë atë dhe ky është përfundimi i tij dhe nuk ka shpëtim. Nëse nuk del në pah në dunja realiteti i gjendjes së tij, atëherë do të ndodhë në ahiret. A nuk e keni dëgjuar ndonjë herë hadithin e Profetit (sal-allahu alejhi ue selem): “Allahu i toleron zullumqarët derisa t’i marrë ata, atëherë nuk i fal më”. Me të vërtetë këtë histori nuk e kam sajuar unë, por është reale nga vendi i ngjarjes. Shpresojmë që në këtë histori të ketë dobi dhe mësim. “Me të vërtetë që ka në të mësim për atë që ka zemër ose dëgjon dhe është dëshmitar.”

Autor:Mushil bin Musaid el-Magribiu
Përktheu: Shaqir Shahu

www.thirrjaevertete.com