Roli i dialogut në edukimin e fëmijëve

Çështja e edukimit llogaritet prej çështjeve më me rëndësi në jetën e përsonit dhe në jetën e shoqërisë në përgjithësi. Për të treguar rëndësinë e kësaj Kurani e la të përjetshme porosinë e Llukmanit që ia tha djalit të tij.
Allahu tregon për këshillën dhe porosinë e Llukmanit ndaj birit të tij që kjo të jetë një model dhe një mostër për prindërit,babain dhe nënën. Poashtu të jetë mostër edhe për mësuesit dhe mësueset për edukatorët dhe për edukatoret dhe për të gjithë ata që dëshirojnë të edukojnë një familje në knaqësinë e Zotit të tokës dhe qiejve.

Metodologjia e drejtë dhe forma e qartë,këto janë dy çështje të cilat janë të patjetërsueshme në edukim.
E para
Duhet të jetë një planprogram i qartë me qëllime të përcaktuara dhe të qarta që ndërtohet mbi imanin në Allahun, një planprogram i ruajtur me sheriatin islam, qëllimi i së cilës do të ishte knaqësia e Allahut dhe forcimi i fesë në tokën e Tij.
E dyta
Duhet gjithashtu që rruga dhe forma të jetë e qartë dhe e drejtë. Të jetë metodë e cila realizon atë program në situatën të cilën jetojmë,do të thot: ajo e cila ishte në teori të zbatohet në praktikë, sepse një planprogram sado që të jetë i drejtë nuk jep rezultatin e tij nëse ai mbetet vetëm një ide në mendjet tona apo mbeten vetëm disa fjalë në fletoret tona.
I tërë ummeti ndien mungesën e këtyre dy komponenteve të rëndësishme. Rrezikun më të madh me të cilin ballafaqohet ky ummet janë planprogramet e devijuara në edukimin e fëmijëve të këtij ummeti dhe në mësimin e tij. Armiqtë e Allahut kanë hetuar rrezikun e këtyre planprogrameve dhe punuan shumë që me çdo metodë tua sjellin këtë njerzëve, ose në formë direkte me anë të kolonizimit duke vendosur planprograme edukative të cilat i qojnë njerëzit në këtë drejtim, ose në formë indirekte duke krijuar njerëz të cilët pranojnë mendimet evropiane kështu që ata me këtë të tërheqin njerëz të ashtuquajtur mendimtar dhe ideator të cilët bartën në vendet islame këtë kulturë evropiane. Këta njerëz u ngritën dhe morën poste dhe vende prej të cilave kanë mundësi të ndikojnë dhe kështu dëmi i tyre dhe rreziku i tyre u bë edhe më i madh për këtë ummet.
Këto planprograme të devijuara patjetër duhet ti luftojmë dhe ti sfidojmë me planprograme Hyjnore, në mënyrë që ta ruajmë këtë ummet prej shkatërrimit. Në edukimin e drejtë është shpëtimi edhe nëse edukohet vetëm një përson. Ndoshta ai ka mundësi që ta shpëtojë një ummet nga shkatrrimi dhe devijimi sikur që ndodhi me tregimin e djaloshit në surën Buruxh. Ky djalosh vazhdonte të merte mësime prej magjistarit me një planprogram i cili buron nga mohimi i Allahut, por megjithatë dijetari i cili ishte në shpellë vazhdonte t’ia tregonte djaloshit programin Hyjnor gjersa erdhi momenti i cili për shkak të edukimit të fëmiut në këtë frymë ai të bëhet shkak në shpëtimin e ummetit në tërësi.
Duhet patjetër që fëmijëve tanë tu orfojmë planprogram të drejtë dhe të fuqishëm dhe ky planprogram patjetër duhet gjithashtu të ketë rrugën dhe metodën e drejtë në mënyrë që të arrijë deri tek i edukuari. Llukmani ishte një model dhe një mostër shumë e mirë në këtë ku ai për të arritur deri te qëllimi i tij zgjodhi rrugën e dialogut me birin e tij me atë të cilin dëshironte ta edukonte në frymën e imanit.
Dialogu është njëra ndër metodat më të suksesshme në edukim e fëmiut,kështu ndikimi dhe rezulltati është më i madh. Për këtë një gjë të tillë shpesh herë e gjejmë në Kuran në edukimin e Pejgamberve që ua kanë bërë fëmijëve të tyre sikur që ka ndodhur me tregimin e Jakubit me djalin e tij Jusufin në çështjen e ëndrrës. Gjithashtu kjo duket qartë edhe në tregimin e Ibrahimit me birin e tij Ismailin në çështjen e therjes së tij. Poashtu kjo ishte edhe metododoligjia e të Dërguarit të fundit Muhamedit sikur që lexojmë tregimin e Muadhit, tregimin e Ibni Abasit.

Dialogu është njëra prej çështjeve shumë me rëndësi në edukim dhe kjo për disa arsye:
E para
Shtimi dhe përhapja e dashurisë mes prindit dhe fëmiut sidomos nëse ky dialog përmban fjalë të dashurisë dhe butësisë. Sikur që ka ardhur në tregimin e Llukmanit për birin e tij kur ai iu drejtua me fjalën O biri im. Po ashtu këtë fjalë me këtë shprehje e gjen edhe te Jakubi drejtuar Juasufit dhe Ibrahimi drejtuar Ismailit. Po ashtu fjala e të Dërguarit të Allahut ndaj Muadhit dhe Ibni Abasit : O djalosh.
Të gjitha këto tregojnë dashuri dhe këshillim të sinqertë dhe kjo hap veshët e dëgjuesit që të pranojë fjalën e atij që i flet.
E dyta
Nxjerrja e asaj që mban në vete i edukuari, pa marë parasyshë a janë të vegjël në shkollë, apo edhe në situata tjera me të cilat ballafaqohet. Fëmiu ka nevojë gjithherë që ta orientojë dikush në drejtim të mirë dhe ta këshillojë atë. Ndoshta ka ra në zemrën e fëmiut ndonjë dyshim në fenë e tij apo ndonjë mësues ka futur në mendjen e tij diçka, apo ka shikuar diç në televizion, ose ka lexuar diçka në gazeta dhe edukuesi e drejton fëmiun në atë çka është e drejtë, ia largon çdo dyshim dhe kështu ruhet fëmiu në fillimin e tij nga çdo e keqe.

E treta
Të jenë veprat që e qetësojnë fëmiun dhe i pëlqejnë atij, e mos të jenë vetëm disa urdhëra të cilët i sjellë babai tek biri i tij. Në shumicën e rasteve fëmiu i cili nuk është i kënaqur me atë që urdhërohet, posa babai i tij të largohet nga ai, menjëherë del nga respektimi i urdhërave të babait të tij.
Sa çudira të shumta kemi parë për shkak të kësaj edukate në këtë formë. Nuk i mjafton vajzës që vetëm ta urdhërosh me mbulesë dhe të jenë vetëm disa urdhëra teorik por,duhet që të sqarohet rëndësia dhe vlera e mbulesës pastaj ndikimin e mbulesës në përsonalitetin e saj. Por, para tërë kësaj duhet t’ia sqarosh se ky është një urdhër i Allahut dhe respektim i Pejgamberit. Biseda për nënat e besimtareve dhe gratë e selefëve ndoshta nuk është e mjaftueshme që vajza të vendosë mbulesën e cila e mbron nderin dhe përsonalitetin e saj. Disa prej vajzave nganjëherë kanë nevoj që të largojnë disa dyshime ose disa mospajtime që janë prezente dhe që nuk pajtohen me to, e në veçanti ato dyshime të cilat i sjellin armiqtë e islamit dhe ata të cilët e quajnë vetën ideator të emancipimit të femrës duke hedhur mbi femrën dyshime se mbulesa e ndalon femrën nga shkenca, nga te vepruarit dhe nga dija në përgjithësi. Ose fusin dyshime se gjoja mbulesa ka qenë farz vetëm për nënat e besimtareve. Ose futin dyshime se disa nga të mbuluarat nuk kanë moral të mirë dhe nuk përkon sjellja e tyre me atë që e mbajnë prej mbulesës. Poashtu fusin dyshime se gjoja të mbuluarat janë mendjemëdhaja dhe nuk flasin përveç me ato që janë të mbuluara dhe ca e ca dyshime tjera.
Të gjitha këto dyshime kërkojnë vërtetë një shërim të mirfilltë dhe një orientim të drejtë gjersa të bindet vajza dhe të pajtohet me vendosjen e mbulesës.

E katërta
Mbjellja e kuptimeve të drejta dhe përceptimi i gjërave në të mirë. Shembulli më i mirë për këtë është tregimi i Jusufit me babain e tij Jakubin kur babai i tij i tha: Ai (Jakubi) tha: "O biri im, mos u trego ëndërrën tënde vëllezërve tu, se po të bëjnë ndonjë dredhi, s'ka dyshim, djalli për njeriun është armik i hapët". Ja, kështu Zoti yt të zgjedh ty, të mëson interpretimin e ëndërrave, plotëson dhuntinë e Tij ndaj teje dhe familjes së Jakubit, sikurse pat plotësuar atë më parë ndaj prindërve tu, Ibrahimit dhe Is-hakut. Vërtet, Zoti yt është më i dijshmi, më i urti!"(Jusuf 5,6)
Jakubi e mësoi djalin e tij se vëllezërit nuk janë ata të cilët të urrejnë por iblisi është ai i cili i shpie deri tek ky veprim. Po ashtu e mësoi se Allahu është Ai i Cili zgjedh, është Ai i Cili di çdo gjë, është Ai i Cili largon brengat dhe problemet. Këto porosi dhe këto këshilla mbetën në mendjen e Jusufit gjatë tërë kohës së sprovës së tij dhe pasi që Allahu e shpëtoi dëgjo se çka tha Jusufi. I bashkoi familjen e tij dhe u tha duke ua përkujtuar begatitë e Allahut ndaj tij: e mua më dhuroi mirësi kur më nxori prej burgut, e juve u solli ngs fshati pasi djalli pat futur përçarje ndërmjet meje dhe vëllezërve të mij. Zoti im, me mjeshtëri e butësi realizon dëshirën e vet për çka don, vërtet Ai është i dijshmi, i urti. (Jusuf 100)
Realiteti Islam