ISLAMI ËSHTË FE E TË GJITH PEJGAMBERËVE

Titulli: ISLAMI ËSHTË FE E TË GJITH PEJGAMBERËVE Wed 19 Oct 2011, 12:11

ISLAMI ËSHTË FE E TË GJITH PEJGAMBERËVE

Lexues i dashur nëse e lexon Kuranin prej fillimit e deri në fund do të gjesh në të përmendjen e një numri të Pejgamberëve si p.sh: Ibrahimi, Ismaili, Is`haku, Jakubi, Sulejmani, Musai, Isai dhe Muhammedi alejhimu selam, ti nuk mund ta gjesh derisa as vetëm një ajet i cili përmend se Musai aljehi selam i ka thirrur beni Israilët në fenë jehude apo se Isa alejhi selam i ka thirrur popullin e tij në fenë krishtere! A e din pse?

Sepse feja prej kur Allahu e ka krijuar njerëzimin është vetëm një fe dhe ajo është Islami! Të gjithë Pejgamberët dhe të Dërguarit ishin musliman dhe e kanë thirrur popullin e tyre në Islam Atyre (Pejgamberëve) u janë ndryshuar vetëm dispozitat e sheriatit derisa u kompletua sheriati me dërgimin e Muhammedit salAllahu alejhi ve selem, me vulën e Pejgamberëve dhe të Dërguarve.

Ta lexojmë se çfarë thotë Kurani për këtë çështje: Feja e pranueshme tek All-llahu është Islami, e atyre që u është dhënë libri, pasi mësuan për të vërtetën, vetëm nga zilia mes vete kundërshtuan. E kush mohon argumentet e All-llahut, le ta dijë se All-llahu shpejtë do t’i japë llogarinë. E nëse ata polemizojnë me ty, ti thuaj: “Unë me tërë qenien time i jam dorëzuar All-llahut, e edhe ithtarët e mij”! E thuaju edhe atyre që u është dhënë libri dhe injorantëve: “A pranuat fenë islame”? Nëse e pranuan islamin, atëherë e kanë gjetur të vërtetën, e nëse refuzojnë, ti ke për obligim vetëm t’u komunikosh; All-llahu i di shumë mirë punët e robërve. Ali Imran, 19-20)

Kjo është e qartë se feja e vetme dhe e pranuar tek Allahu është Islami.

Gjithashtu thotë Allahu i Madhëruar:E kush largohet prej fesë së Ibrahimit përveç atij që e poshtron vetveten. Ne atë e bëmë të zgjedhur në këtë botë, kurse në botën tjetër ai është njëri prej të lartëve. Kur Zoti i vet atij i tha: “Dorëzohu”! Ai tha: “Iu kam dorëzuar Zotit të gjithësisë”! E Ibrahimi i porositi bijtë e tij me këtë (fe), e edhe Jakubi. (u thanë) “O bijtë e mi, All-llahu ua zgjodhi fenë (islame) juve, pra mos vdisni ndryshe, por vetëm duke qenë muslimanë”! A ishit ju (ithtarë të librit) dëshmitarë kur Jakubit iu afrua vdekja, e ai bijve të vet u tha: “Çka do të adhuroni pas meje”? Ata thanë: “Do ta adhurojmë Zotin tënd dhe Zotin e prindërve tuaj: Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, një të vetmin Zot dhe ne, vetëm Atij i jemi dorëzuar”! Ai ishte një popull që kaloi, atij i takoi ajo që fitoi, e juve u takon ajo që fituat, prandaj ju nuk jeni përgjegjës për atë që vepruan ata. Ata (ithtarët e librit) thanë: “Bëhuni jehudi ose të krishterë, e gjeni rrugën e drejtë”! Thuaj: “Jo, (asnjërën) por fenë e drejtë të Ibrahimit që ai nuk ishte nga idhujtarët”. Ju (besimtarë) thuani: “Ne i besuam All-llahut, atë që na u shpall neve, atë që iu shpall Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, Jakubit dhe pasardhësve (të Jakubit që ishin të ndarë në dymbëdhjetë kabile), atë që i është dhënë Musait, Isait dhe atë që iu është dhënë nga Zoti i tyre pejgamberëve, ne nuk bëjmë dallim në asnjërin prej tyre dhe ne vetëm atij i jemi bindur.(Bekare, 130-136)

Ky është një argument tjetër shumë i qartë dhe i pastër se Ibrahimi alejhi selam (babai i Pejgamberëve) dhe Jakubi (e që është për qëllim Israili, jahudit janë pasardhës të tij dhe për këtë ju thuhet benu Israil –bijtë e Israilit- të dy këta Pejgamberë kanë qenë musliman dhe i kanë këshilluar bijtë e tyre që të vdesin musliman!

Po ashtu thotë Allahu i Madhëruar: A pretendoni se Ibrahimi, Ismaili, Is’haku, Jakubi dhe pasardhësit kanë qenë jehudi ose të krishterë? Thuaj: “A e dini ju më mirë apo All-llahu? Kush është më mizor se ai, që e ka dëshminë e All-llahut pranë vetes dhe e fshehë. All-llahu nuk është i panjoftuar me veprimet tuaja”.Bekare, 140)

Ky është argumenti i tretë që s´ka pik dyshimi në të se Ibrahimi, Ismaili dhe pasardhësit e tyre s´kanë qenë jehudi e as krishterë! Derisa Is`haku dhe Jakubi alejhimaselam e që janë Pejgamberët e parë të beni Israilëve Allahu i Madhëruar e mohoi për ata dy që kanë qenë Jehudi! Të gjithë këta kanë qenë musliman siç e cekëm më lartë!

Thotë Allahu i Madhëruar Ibrahimi nuk ka qenë as jehudi as i krishterë, por ai ishte larg besimeve të kota, ishte musliman dhe nuk ishte prej idhujtarëve Ali Imran, 67)

Allahu i Madhëruar na tregon për Pejgamberin e Tij, Jusufin alejhi selam i cili ka thënë: Pasi iu plotësua dëshira, Jusufi tha) Zoti im, Ti më ke dhënë mua pushtet, ma mësove mua komentimin e ëndrrave; o Krijues i qiejve e i tokës, Ti je kujdestar imi në Dunja e në Ahiret, më bën të vdes musliman dhe më bashko me të mirë!”
Jusuf, 101)

Thotë Allahu i Madhëruar për Pejgamberin e Tij, Nuhin alejhi selam Lexoju atyre ngjarjen e Nuhut, kur popullit të vet i tha: “O populli im, nëse u vjen rëndë qëndrimi im në mesin tuaj, përkujtimet e mia me ajetet e All-llahut, e unë iu kam mbështetur vetëm All-llahut, ju vendosni për qëllimin tuaj, thirrni në ndihmë edhe zotat tuaj, e mos e mbani fshehtë, dhe zbatoni atë kundër meje e mos pritni”. “E nëse prapësoheni (nga mësimet e mia), unë nuk u kërkoj ndonjë shpërblim, se shpërblimi im është vetëm prej All-llahut. Unë jam i urdhëruar të jem njëri prej muslimanëve”. (Junus, 71-72)

Të gjitha këto ajete e sqarojnë shumë bukur se të gjithë Pejgamberët kanë qenë musliman.

Pasi që Allahu e dërgoi Muhammedin salAllahu alejhi ve selem e bëri vulë të Pejgamberëve dhe të të Dërguarve, dhe s`ka më Pejgamber pas tij deri në ditën e Kijametit, thotë Allahu i Madhëruar Muhammedi nuk ka qenë babai i asnjërit prej burrave tuaj por ai ishte i dërguari i All-llahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve, e All-llahu është i dijshëm për çdo send. Ahzab, 40)

Allahu e dërgoi atë për të gjithë njerëzit, kurse Pejgamberët më herët dërgoheshin vetëm për një kohë dhe një popull, Muhammedi është Pejgamberi i tërë njerëzimit deri në ditën e Kijametit, thotë Allahu i Madhëruar: Ne nuk të dërguam ty ndryshe vetëm se për të gjithë njerëzit, myzhdedhënës dhe tërheqës i vërejtjes, por shumica e njerëzve nuk e dinë.
Sebe, 28)

Me të Allahu e kompletoi fenë e tij, thotë Allahu i Madhëruar: Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe.
(Maide, 3)

Kur ka zbritur ky ajet i Dërguari jonë Muhammedi salAllahu alejhi ve selem ishte mbi kodrën Arafat në Mekke në haxhin e lamtumirës dhe nuk qëndroi më pas përveç se tre muaj dhe vdiq

Shejh Amir ebu Semijjeh.

Përktheu: -Ebu Merjem-

BotaIslame.com

Titulli: Dëshmia se Muhamedi është i dërguar i Zotit. Wed 19 Oct 2011, 12:20

Kjo dëshmi nënkupton të shprehurit e këtij besimi me gjuhë dhe të besuarit me zemër se Muhamedi, salallahu alejhi ve selem, është i dërguar i Allahut te të gjithë njerëzit dhe xhinët, për t'ua kumtuar mesazhin e Allahut. Allahu thotë:"Thuaj (Muhamed): "O ju njerëz! Unë jam i dërguari i Allahut te të gjithë ju." (A'raf – 158)

Allahu e dërgoi Muhamedin, salallahu alejhi ve selem, që t'ua tërheq njerëzve vërejtjen nga shirku dhe gjërat tjera që i urenë Ai. T'i thërras në besimin e pastër dhe gjithë atë që e do Ai. Allahu thotë: "Ngrihu dhe tërhiqu vërejtjen (duke i thirrur). Dhe madhëroje Zotin tënd!" (Muddethir - 2,3) do të thotë: tërhiqua vërejtjen nga shirku dhe madhëro Allahun me besim të pastër.
Pra, detyra kryesore e tij ishte kumtimi i shpalljes së Zotit. Ai e kreu detyrën e tij në mënyrë të përsosur, pa shtuar asgjë dhe pa lënë asgjë mangët, derisa Allahu e plotësi dhe përkreu fenë e Tij: "Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe." (Maide - 3) Për këtë shkak nuk lejohet për asnjërin, pamarrë parasysh kush është ai, të shtojë diçka, të lë mangët, të ndryshojë apo të bëjë zëvendësimenë fenë e Allahut.

Kushtet e dëshmisë "Muhamedi është rob dhe i dërguar i Allahut":

1. Besimi në gjithë atë që na ka lajmëruar Muhamedi, salallahu alejhi ve selem, për të kaluarën, të ardhmen, në dunja apo ahiret.
"Çka t'ju japë Pejgamberi, atë merrnie, e çka t'ju ndalojë, përmbajuni" (Hashër – 7)
2. Respektimi i tij kur urdhëron apo ndalon: "Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur Allahut, e kush e refuzon, Ne nuk të dërguam ty roje kundër tyre." (Nisa – 80)
"E kush e kundërshton Allahun dhe të dërguarin e Tij, ai është larguar shumë larg së vërtetës." (Ah-zab - 36)]
3. Pasimi i rrugës së Muhamedit, salallahu alejhi ve selem, në kuptimin e fesë: "E kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do t'i pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshpëruarit." (Ali Imran - 85) po ashtu Muhamedi, salallahu alejhi ve selem,thotë: "kush bën një punë që s'është prej fesë tonë, ajo është e refuzuar."
4. Përpikëria në të marrit shëmbëlltyrë Pejgamberin, salallahu alejhi ve selem, dhe në pasimin e tij. Allahu thotë: "Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e Allahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e Allahut në botën tjetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh Allahun." (Ahzab – 21)
Nuk ka dyshim se Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, paraqet shembullin praktik dhe të gjallë të Islamit. Ai është shëmbëlltyrë në çdo punë dhe lëvizje. Kush ndjek atë arrin lumturinë dhe shpëton e kush largohet nga udhëzimi dhe rruga e tij devijon dhe humbet.
5. Marrja e tij për gjykatës në të gjitha çështjet e jetës tonë, të pajtuarit me këtë gjykim dhe besimi në drejtësinë e tij siç thotë Allahu, azze ve xhel: "Për Zotin tënd jo, ata nuk janë besimtarë (të asaj që të zbriti ty as të asaj para teje)derisa të mos zgjedhin ty për të gjykuar në atë konflikt mes tyre, e pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe (derisa) të mos binden sinqerisht." (Nisa - 65)
6. Mos teprimi në ngritjen e tij dhe mos zhvleftësimi i obligimeve ndaj tij; muslimani këtu ndalet aty ku e ka lënë Allahu azze ve xhel, Ai thotë: "Muhammedi nuk ka qenë babai i asnjërit prej burrave tuaj por ai ishte i dërguari i Allahut dhe vulë e të gjithë pejgamberëve" (Ahzab –40). Muslimani besimdrejtë nuk beson se Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, posedon diçka që i takon vetëm Allahut, sikur njohja e gajbit (botës së fshehtë), ndryshimi i ligjeve në gjithësi, mundësia për të bërë dobi, dëm, për të dhënë apo penguar diçka si dhe gjëra të tjera që janë veçori të Zotit, apo se meriton të adhurohet, andaj atij nuk i drejtohet me lutje, therje të kurbanit, zotim, kërkim të ndihmës, kërkim të shefatit (ndërmjetësimit tek Allahu për (njerëzit), me mbështetje, frikë, shpresë e tjerë, porse të gjitha këto i takojnë Allahut, që është Një dhe i Pashoq. Ai që i bën këto, ka kundërshtuar Pejgamberin, salallahu alejhi ve selem, i cili ka thënë: "mos më ngritni tepër siç e ngritën krishterët birin e Merjemes sepse unë jam rob andaj më thoni: rob i Allahut dhe pejgamber i tij.
Allahu, subhanehu ve teala, për shkak dijes së Tij se dikush prej njerëzve do ta ngritë Pejgamberin, salallahu alejhi ve selem, në pozitë më të lartë se që ia dha Allahu, e urdhëroi të thotë: "Thuaj:
"Unë nuk u them juve se i kam në kompetencë depot e Allahut (e t'ju sjell mrekulli), as nuk pretendoj se i di fshehtësitë (e t'ju tregoj se kur do t'ju vijë dënimi), as nuk u them se unë jam engjëll. Unë ndjek vetëm atë që më shpallet mua." (En'am - 50) po ashtu të thotë: "Thuaj: "Unë nuk kam në dorë për veten time as ndonjë dobi, as ndonjë dëm, pos çka do Allahu. Sikur ta dija të fshehtën, do t'i shumoja për vete të dobishmet, e nuk do të më prekte gjë e keqe. Unë nuk jam tjetër vetëm se qortues dhe përgëzues për njerëzit që besojnë." (Araf – 188) po ashtu: "Thuaj: "Unë nuk kam në dorë që t'ua largoj dënimin, as t'ju sjell dobi!" Thuaj: "është e vërtetë se mua nuk më mbron askush prej (dënimit) të Allahut dhe përveç Tij unë nuk gjej mbështetje". (Nuk kam në dorë tjetër), përveç kumtimin prej Allahut dhe përveç shpalljeve të Tij. Kush e kundërshton Allahun dhe të dërguarin e Tij, i tij është zjarri i xhehenemit, aty do të jenë përgjithmonë, pa mbarim."(Xhin – 21-23)
Po ashtu edhe zhveshja e tij nga vlerat që ia dha Allahu sikur pejgamberllëku, përgëzimi dhe qortimi i njerëzimit, mrekullitë e ndryshme, lajmërimi për disa gjëra të fshehta, dhënia e Kur'anit dhe diçka të ngjashme me atë, pozita më e lartë në Xhenet (mekamul mahmud), hauzi (burimi i ujit). Mohimi i këtyre gjërave është shkelje e hakuat të tij, gjë që të shpien në shkatërrim në dunja dhe ahiret.
Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, ka disa veçori që s'i ka pasur asnjë pejgamber para tij. Ato i përmendi në një hadith që e ka shënuar Muslimi nga Ebu Hurejra, radijallahu anhu, ku thuhet "jam mbivlerësuar nga pejgamberët me gjashtë gjëra: më është dhënë fjala përmbledhëse, jam ndihmuar me frikësim (të pabesimtarëve), më është lejuar plaçka e luftës, toka më është bërë xhami dhe pastrim, jam dërguar te të gjitha krijesat dhe me mua është përmbyllur pejgamberllëku."

Obligimet e muslimanëve ndaj Pejgamberit, alejhis-selam:

1. Obligohen ta duan dhe kësaj dashurie t'i japin përparësi ndaj pasurisë, vetvetes, prindit, fëmijës dhe të gjithë njerëzve.
2. Dërgimi i salateve dhe selamve mbi të, pra të thonë (Allahumme sal-li ve sel-lim ala Muhamed) që do të thotë: o Allah, lavdëroe, bekoje dhe përshëndete Muhamedin.
3. Këshillimi i tjerëve për të edhe atë dukë mbrojtur sunetin dhe sheriatin e tij.
4. Respektimi i porosisë së tij për Alul Bejtin (të afërmit e tij nga Beni Hashimi dhe gratë e tij).
5. Dashuria ndaj shokëve të tij dhe besimi se të gjithë ata janë të drejtë.

» FBI i mësonte agjentët se islami është religjion i dhunës
» Njoftim, per te gjith xhematlit e Radio "Ehlu Sunneh"
» Islami mes dijes dhe praktikës
» Radio Ehlu Sunneh ua uron te gjith Muslimanve Festen e Kurban Bajramit
» Kur është obliguar haxhi?